عبـادت و عبـودیّت

عبادت یعنی نیایش و ستایش خداوند متعال .

عبودیت یعنی وظیفه شناسی و عمل به تکلیف الهی .

مرحوم شیخ انصاری رحمه الله علیه می فرماید : رفتن طلبه به مسجد عبادت است اما درس خواندن او عبودیّت است .

اگر عبادت ما در کادر عبودیّت ما نباشد ، بی فایده است .

ماجرای اویس قرنی و عزیمت وی به مدینه برای زیارت پیامبر (ص) و سفارش مادرش مبنی بر بازگشت وی قبل از غروب آفتاب را که شنیده اید ...
زیارت پیامبر (ص) برای اویس عبادت است امّا عمل به وعده عبودیّت است . فلذا اویس که تربیت شده مکتب اسلام تاب محمدی (ص) است عبودیّت را بر عبادت ترجیح می دهد و بدون اینکه پیامبر (ص) را ملاقات کند مراجعت می نماید و رسول الله (ص) نیز هنگام ورود به مدینه می فرماید :

( گویا بوی اویس به مشامم می رسد . )

عبادت ، انسان را عابد می کند ولی عبودیّت انسان را به مرتبه عبد صالح  می رساند . و مرتبه عبد صالح آن است که ما می گوییم :  

اَشْهَدُ انَّ مُحَمَداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه

یعنی عبد بودن پیامبر را بر رسالتش مقّدم میداریم . و قرآن مجید نیز در ابتدای سوره اَلاَسْراء هنگام شرح بیان معراج پیامبر (ص) چنین می فرماید :

سُبْحانَ الَّذِی اَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ المَسْجِدِ الحَرامِ إلَی المَسْجِدِ الاَقْصَا الَّذِی بارَکْنَا ....

پاک و منّزه است خدایی که بنده خود محمد (ص) را از مسجد الحرام به مسجد الاقصی سیر اداد تا آیات خود را به وی بنمایاند ...

خداوندا ما را به مرتبه اعلای عبودیّت خودت نائل بفر ما . آمین یا ربّ العالمین .

واحد مشاوره مدرسه علمیه حضرت باقرالعلوم علیه السلام گراش